اصول کاربردی و مفاهیم پایه تدوین
اگرچه تدوین مرحله ی بعد از اتمام فیلمبرداری است که نماها براساس خط داستانی فیلمنامه کنار هم چیده می شوند. اما اندازه ی زمانی نما، نقطه ی برش و ضرب آهنگ فیلم بر اساس اصول و قواعدی صورت می گیرد که الزم است هر تدوینگر حرفه ای با این اصول و مفاهیم پایه آشنا باشد. در ادامه به بررسی این مفاهیم و کاربرد آنها در یک تدوین می پردازیم.
تدوین (Editing)
آخرین مرحلهتولید فیلم است که در آن فیلم، شکل نهایی خود را پیدا می کند. این مرحله شامل:گزینش نماها و اندازه آنها، ردیف کردن نماها، صحنه ها و سکانس ها، مخلوط کردن تمام صداها و تعیین میزان بلندی آنها و در نهایت، در هم آمیختن و همگام کردن صدای نهایی با تصویر است.
اهمیت تدوین
تدوین می تواند با تداوم و پیوستگی در یک موضوع، تاکید بر روی عناصر متفاوت و پراکنده و تغییر ریتم نمایش فیلم، تاثیرات متفاوتی را به بینندگان و تماشاگران منتقل کرده و احساسات آنان را به سمت مورد نظر فیلم هدایت نماید.
تدوینگر (Editing)
یکی از عوامل تولید فیلم است که مسؤولیت انتخاب، شکل دهی و مرتب سازی نماها و ترکیب آنها با یکدیگر را طبق فیلمنامه بر عهده داشته و مسؤول سرهم کردن فیلم به صورت نهایی آن است. وظیفه یتدوینگر، اتصال پایان یک نما به آغاز نمای دیگر است، که برای این منظور از روش های متفاوتی استفاده می کند:
1. برش Cut : روش عبور ناگهانی و فوری از صحنه ای به صحنه دیگر که به صورتی غیر محسوس انجام می شود و از آن برای نشان دادن تغییر زمانی و مکانی نشان دادن دو رخداد که به صورت موازی و همزمان در حال وقوع هستند، استفاده می شود.از این روش به طور معمول در تدوین فیلم های خبری، آموزشی، مستند ً و سینمایی استفاده می شود؛ به طوری که تدوین این گونه فیلم ها عموما cut به cut است.
2. حل کردن Dissolve: عبور تدریجی از یک تصویر به تصویر دیگر، به طوری که تصویر نخست در تصویر دوم بتدریج حل می شود. Dissolve نیز نشان دهنده ی تغییر محل یا زمان است؛ ضمن اینکه وابستگی قوی میان دو عنصر تصویری را نشان می دهد
3. محو تدریجی (Fade Out) : که به وسیله ی آن، پایان نما بتدریج محو می شود تا تصویر کامال سیاه شود. از این جلوه انتقالی بیشتر در اتمام یک صحنه یا در اتمام یک فیلم همزمان با محو تدریجی صدا استفاده می شود.
4. ظهور تدریجی (Fade-in) : مانندمحو تدریجی است با این تفاوت که در این جلوه ی انتقالی و بالفاصله بعد از آن، نمای بعدی بتدریج ظاهر می شود. از این روش به طور معمول در شروع یک سکانس یا یک فیلم استفاده می شود.
